Samotność
Zamykam się Znów zamykam się w sobie Trzaskam za sobą Wszystkimi drzwiami Po raz ostatni Oglądam słońce Samotność jest moją Jedyną twierdzą Moją ostoją I pocieszycielką Wiem, że nigdy Jej nie opuszczę Nawet nie mam zamiaru Pozbywać się jej Z nią czuje się bezpiecznie Przecież jesteśmy razem Już od początku I nigdy mnie nie zdradziła Pocieszała zawsze Dodawała otuchy Takie wspaniałe chwile Z nią przechodziłem Chociaż ją zdradzałem Zawsze do mnie wracała Nigdy się nie obrażała Znała me potrzeby Umiała ze mną rozmawiać Nauczyła mnie wszystkiego Była wobec mnie szczera Nigdy mnie nie okłamała Ona wie Tak samo dobrze jak ja Że ja nie pasuje Do tego parszyawego świata Kiedy z nią jestem Inni ludzie nie istnieją Mam tylko dwujkę przyjaciuł Których cenię nad życie Mimo, że samotność Nie nawidzi ludzi Do nich nic nie ma Bo bardzo ich lubi Przez jakiś czas Teraz z nią będę Może na dlugo Może na krutko Ona wie Że zawsze do niej wrócę
maciek@friedel.pl